PLC مخفف Programmable Logic Control که به نام Programmable Controller نیز شناخته می شود نوعی کنترل کننده منطقی برنامه پذیر می باشد. این کنترل کننده صنعتی وظیفه کنترل فرآیندهای صنعتی، مانند تجهیزات روباتیک، خطوط مونتاژ و… را دارد.
اولین پی ال سی را شرکت Modicon در سال 1968 با نام PLC 084 معرفی نمود، که در واقع جایگزین تابلوهای عظیم رله کنتاکتوری گردید. پی ال سی در واقع ترکیبی از سخت افزار و نرم افزار میباشد که با توجه به ورودی های سخت افزاری خود سیگنال های ورودی دیجیتال یا آنالوگ را دریافت میکند و با استفاده از پروسسور داخلی خود، با توجه به برنامه ریزی انجام شده توسط کاربر، خروجی های مطلوب را تحویل خواهد داد.
سخت افزار پی ال سی:
به طور کلی سخت افزار پی ال سی به صورت زیر قابل تقسیم بندی است:
- منبع تغذیه(Power Supply)
- پردازشگر مرکزی(CPU)
- ورودی(Input)
- خروجی(Output)
- حافظه(Memory)
شکل زیر شمای کلی ارتباط سخت افزاری پی ال سی را نمایش میدهد:
مزایای استفاده از پی ال سی:
همانطور که اشاره شد پی ال سی ها جایگزین تابلو فرمان های رله ای شدند و تقریبا امروزه استفاده از این روش قدیمی منسوخ شده است. به طور کلی استفاده از پی ال سی برای مقاصد صنعتی مزیت های زیر را خواد داشت:
- کاهش حجم تابلو های فرمان و سیم کشی
- عیب یابی ساده تر
- مصرف انرژی کمتر
- عمر طولانی با توجه به اینکه جایگزین سیستم های مکانیکی شده است
- سرعت و دقت بسیار بالا
- قابلیت شبیه سازی برنامه قبل از عملی کردن آن بر روی سخت افزار
- کاهش نویز های صوتی و الکتریکی
- قابلیت شبکه کردن و تبادل اطلاعات
شرکت های بسیاری در زمینه پی ال سی در حال فعالیت میباشند که در ایران بیشتر برند هایی مانند زیمنس(Siemens)، شینجه(Xinje)، دلتا(Delta) و…. مورد استفاده قرار میگیرند.
